Gisteren vond de 8ste etappe van de Tour de France plaats en het was een mooie etappe. Een bergetappe. De eerste echte serieuze bergetappe. Dit was de etappe waar de klassementsrenners zich moesten bewijzen. Als je hier al niet meer mee kon doen met de andere jongens dan hoef je niet meer te hopen op die droom die je hebt. Die droom waarin je met een gele pyama om je schouders midden op één van de drukste wegen van Parijs staat en net 3 kussen hebt ontvangen van twee knappe parisiennes. Die droom bestaat dan niet meer. De droom die dan nog bestaat voor de meeste renners is dat ze een glimp mogen opvangen daar in Parijs van die man in zijn gele pyama. En zoals het er nu naar uit ziet is die man de meeste blanke Keniaan die ik ooit heb gezien: Christopher Froome.
De Tour wacht op niemand! Maar Froome houdt ook niet van wachten, dat zagen we gisteren wel in de Pyreneeën. Hij houdt niet eens van wachten op zijn teamgenoot, Richie Porte. Maar gelukkig voor Richie kwam hij 51 seconde na Froome over de finish. Een mooie tweede plek maar daar dacht Froome anders over. Froome wilde als eerste boven zijn, dat zag je aan alles. Froome houdt eigenlijk ook niet van fietsen. Hij houdt niet van wachten en niet van fietsen. Anders had hij wel de touristische route genomen gisteren, genoten van het zonnetje, een paar leuke foto's gemaakt voor op Facebook. Nee, Froome houdt niet van fietsen. Wie wel van fietsen houdt is onze grote vriend Robert Gesink.
Robert houdt wel van een toertochtje. Maar niet het tourtochtje. Niet van de Tour zelf dus. Anders was hij wel gewoon die berg op geknald en had hij nu 5 minuten voorsprong op die blanke Keniaan. Dan had Robert die Froome keihard kunnen uitlachen en gezegd dat hij maar beter naar huis kon gaan. Maar nee, Robert is de berg niet op geknald, staat niet bovenaan in het klassement en kan Froome ook niet uitlachen. Maar waarom heeft Gesink dat dan niet gedaan? Waarom wint hij niet eens een keertje een etappe? Want Robert is tenslotte toch onze Lance Armstrong? Alleen dan helemaal clean?
De antwoorden op deze vragen zijn eigenlijk vrij simpel. Robert kan het niet. En eindelijk heeft zijn ploeg dat ook door, eindelijk. Want Gesink is nu een knecht. De plek die maar beter voor hem is ook alleen heeft de Nederlandse pers dat nog niet helemaal begrepen. Zij hemelen Gesink nog helemaal op. Na elke etappe moet die microfoon, moet dat notitieblok, moet die camera bijna in Gesink worden gestopt want anders missen wij misschien één van zijn inspirerende woorden. Door de pers geloven wij dat Gesink een goede renner is. Dat hebben wij al die jaren geloofd en de meeste geloven het nog steeds.
En altijd kijk ik stiekem toch wel een klein beetje uit naar die interviews met Gesink. Waarom viel het dit keer nou zo tegen? "Nou m'n schoonmoeder ligt in het ziekenhuis dus ik was er niet zo goed bij met m'n hoofd". "Ik heb gisteren iets verkeerds gegeten dus ik heb de hele dag een beetje steekjes in m'n buik". "Ik mis mijn dochtertje heel erg". "Mijn schoonmoeder ligt alweer in het ziekenhuis". Dit zijn een beetje de antwoorden die Gesink dan geeft. En die jongen heeft ook een pech toch? Alleen bij hem gebeuren nou dit soort dingen. Nee dan moeten we maar accepteren dat het wat minder gaat, met Gesink, daar op die berg, zo nu en dan. Of altijd.
Vandaag de negende etappe met Mollema als de kopman en ook hij heeft geen schijn van kans tegen Froome, maar gelukkig heeft zijn hond geen buikgriep...
