Over de NS wordt eigenlijk al genoeg geklaagd. Door heel veel mensen op allerlei manieren. Mensen klagen er over op de televisie, via de radio, op het internet, in de krant, tijdschriften en als je niets meer te zeggen hebt op de verjaardag van je oude tante terwijl je met een half afgebeten blokje kaas op je handpalm zit begin je ook te klagen over de NS. Ik zit nu gewoon thuis zonder blokjes kaas maar ook ik ga even klagen. Gewoon omdat het kan en omdat ik het nu ook eindelijk terecht mag. Want heel veel mensen die klagen over NS doen dat soms zonder dat ze ook maar weten hoe ze een treinkaartje kopen, die mensen mogen niet klagen. Ik wel.
Gisteren was het maandag, niemands favoriete dag. Alle ellende van school, werk en zeurende mensen begint weer. Ik ben helemaal geen ochtendmens dus de maandagochtend is hetzelfde als een concert van de Toppers. Je weet niet hoe snel je er vanaf wilt. Nu ben ik wel standaard het eerste uur vrij op maandag dus dat zit dan weer mee. Aan de andere kant reken ik mezelf dan rijk qua tijd en heb ik er alsnog niks aan. Nu was het ook nog zo dat ik mijn fiets mee moest nemen in de trein en daar had ik nog geen kaartje voor. Ik zou dus nog eerder moeten vertrekken om een kaartje kopen en op tijd op het station te staan.
In 30 seconden heb ik mijn haar gedaan en tegelijkertijd een boterham met pure en witte hagelslag in mijn mond gepropt. Vervolgens heb ik me aangekleed en mijn boterhammen met kaas en lekker veel boter gesmeerd voor de lunch. Daarna heb ik de ruime 2 minuten genomen voor het tandenpoetsen. Vervolgens ben ik in mijn schoenen geschoten en op de fiets gesprongen. Onderweg naar het station heb ik een sprint getrokken waar Marcel Kittel, winnaar van de eindsprint op de Champs-Élysées afgelopen Tour de France, jaloers op zou zijn. Ik ben het station opgelopen als een Brad Pitt, kocht een kaartje, lift in lift uit en ik stond vol trots en met een klein beetje zweet op het station met mijn mountainbike. Ik was op tijd. Om 8.45 komt de trein.
Na een paar minuten zie ik links van mij mijn trein om de hoek komen aanstomen in mijn richting. Links van mij iets dichterbij staan 2 conducteurs, we zitten in hetzelfde schuitje, zij gaan werken ik ga naar school. Als de trein stopt loop ik naar de ingang voor fietsers, op dat moment komt één van de twee conducteurs naar mij toe en vraagt of ik een kaartje heb gekocht. Het eerste wat ik denk is dat dat wel de stomste vraag aller tijden is want anders zou ik nu hier niet met fiets en staan, maar goed ik antwoord gewoon met ja. Dan wil ik de trein in alleen de conducteur gaat verder. "Je mag voor de spits niet in de trein met je fiets" zegt onze vriend van NS met zijn "voor altijd blijvende" babyface. "En die spits is tot 9.00 uur" Ik voel de machteloosheid langzaam vanaf mjin tenen heel mijn lichaam in stromen. Toch probeer ik nog in de trein te komen door te zeggen dat ik om kwart over 9 in de les moet zijn en dat het maar een kwartiertje rijden is. "Nee dan zit je er dus in tijdens de spits" zegt hij op een zeurende irritante toon.
"Er is geen spits in Zeeland! En zeker niet van Middelburg naar Goes, dan kom je alleen langs Arnemuiden en dat zijn nou geen masale fietsers! In het voetbal heeft Zeeland niet eens een spits gehad. Danny Blind was ook maar een verdediger!" Ik had dit allemaal willen roepen en tegelijkertijd mijn voorband in het strottenhoofd van deze man willen duwen. Ik had het ook bijna gedaan want toen ik in de trein keek, in de wagon, in de ruimte waar fietsers met hun fietsen moeten staan zag ik mijn standpunt. Het aantal mensen in deze ruimte was gelijk aan het aantal mensen dat komt opdagen wanneer Vladimir Poetin een striptease geeft. Nee dat is trouwens niet eens helemaal waar, hij kan mensen dwingen te komen kijken, ik kon niet dwingen. Ik kon niets.
De deuren van de trein ging dicht en reed weg. Door het raampje lachde mijn grote vriend van de NS. "Ach" dacht ik "Hij heeft vast een spuuglelijke vrouw en acne op plaatsen waar de zon nooit schijnt, logisch dat hij zo doet. Ik daarentegen mis geoorloofd een halve les wiskunde".
Natuurlijk was het in de spits maar toch wilde ik even klagen want het gaat om het idiote idee van deze conducteur. Zeeland heeft geen spits!
